DEELNEMERS

Ik was altijd gewend om stevig in mijn eigen schoenen te staan, me emotioneel onafhankelijk te maken. Te zorgen dat ik niemand nodig had, zodat mij ook geen pijn gedaan kon worden. Dit had tot gevolg dat ik de dingen die ik het meest lief had op afstand hield. Recent ben ik iemand tegen gekomen die me triggerde om eerlijk naar mezelf te kijken. Leef ik wel naar mijn waarden? Zijn er dingen die ik in stand houd omdat ik het idee heb dat ze er nu eenmaal bij horen? Van me verwacht worden? Ik realiseerde me dat mijn levensinstelling passiever was dan ik zou willen. De dingen aannemen voor hoe ze zijn. Wat betreft mijn muziek, maar ook in het contact met de mensen om me heen. Dat het niet lukte om me echt te verbinden. Dat wilde ik anders.

Tijdens Your Lab vond ik het bijzonder te ervaren hoe snel en intens het gevoel van veiligheid binnen de groep ontstond. Ik ervoer een nieuwe essentie van vrijheid. Niet vrij zijn in de traditionele zin van het woord, geografisch of materieel, maar vrij zijn van oordelen en concepten. Hoe je je voelt wanneer je niet beoordeeld wordt door de ander of door jezelf. Wanneer dat wegvalt, is er opeens zoveel mogelijk. Er ontstaat ruimte om dingen te doen waarvan je zelf niet dacht er toe in staat te zijn.

De stap van drummer naar zanger was en is voor mij een spannende. Een paar jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik live zou kunnen zingen en spelen voor publiek. Ik maakte mezelf van alles wijs. Dat sommige mensen geboren worden om op het podium te staan en dat ik dat nou eenmaal niet was. Maar eigenlijk was ik gewoon bang. Na Your Lab heb ik de stap gezet om voor het eerst mijn eigen nummers live te gaan spelen. Vlak voor het optreden raasde de spanning door mijn lijf en besloot ik even naar buiten te gaan. Op straat besefte ik: ik noem dit nu angst, maar dat is een label dat ik er zelf aan geef. Ik kan dit ook als een vorm van excitement zien, dat ik iets vets ga doen. En dat ik deze spanning juist voel omdat ik precies ben waar ik zijn moet.

Tijdens het optreden was ik meer in het moment en lukte het de oordelen van mijzelf en het publiek los te laten. Het voelde als een nieuwe ervaring, een manifestatie van wat mogelijk is wanneer je loslaat. Loslaten van wat je wel of niet bent, onderscheid maken. Zo was ik altijd drummer, maar geen zanger. Nu geloof ik daar niet meer in. Your Lab heeft me aangezet om te kijken naar alles wat er is. Zonder te veel te oordelen en op basis van die eerlijke blik keuzes te maken. Het heeft me aangezet om heel open in de wereld te staan. En zo, zonder hem zelf al helemaal te hebben ingekleurd, is die wereld nog veel mooier.

NIEUWSBRIEF